Met het jaareinde in zicht blikken we terug op een bewogen verkiezingsjaar. In 2025 vliegen we er terug keihard in.

De verkiezingskater was nauwelijks weggespoeld of wagens dreven door de straten van Valencia. De klimaattop in Azerbeidjan legde vervolgens de menselijke dysfunctioniteit bloot. De alarmlampjes staan in de aanblik van de grootste uitdaging van de 21e eeuw niet op groen, maar op rood. Toch was het klimaat vreemd genoeg tijdens verkiezingsjaar 2024 geen politiek thema. We blikken terug op een bewogen jaar. 

In juni haalde Groen in Limburg de kiesdrempel niet. In oktober strandde Groen Beringen op 3,3% en verloor het haar zetels in de Beringse gemeenteraad. Nochtans koesterden we vertrouwen in 13 oktober door een geslaagde campagne. Onze acties werden opgepikt en in de media en politieke kringen kreeg het sterke inhoudelijke werk van lijsttrekker Kobe Snyers heel wat positieve weerklank. Lokale verkiezingen lopen altijd anders dan de nationale, zo leerde het verleden. Alleen zaten de verkiezingen in 2024 te kort op elkaar. We zijn er in Beringen niet in geslaagd om de nationale trend voor Groen te overstijgen. Ook wij vielen terug naar ons resultaat van 2012. En zelfs licht eronder.

Groene laagconjunctuur

In de Limburgse mijngemeentes heeft Groen het traditioneel moeilijk. Beringen is demografisch niet vergelijkbaar met centrumsteden. Wanneer Groen klappen krijgt over het hele land, is het in Beringen flirten met de kiesdrempel. Ook wij zijn meegesleurd in de identiteitscrisis van Groen. Ook op lokaal niveau gaan wij aan de slag met de lessen van de verkiezingen. Over zes jaar zullen we er terug staan. 

Dat we ons sterke programma en het uitstekende werk van Kobe Snyers in de gemeenteraad niet hebben kunnen verzilveren, moeten we niet in de laatste twee maanden zoeken. Het uiteindelijke team heeft zich pas laat gevormd, maar heeft in aanloop naar de verkiezingen vol overgave gewerkt met vele huisbezoeken, sterke inhoud en enkele opvallende acties. Vast zijn er foute keuzes gemaakt in de campagne. Toch ligt de oorzaak vooral in de vernieuwde context en het turbulente voortraject.

Burgemeesterverkiezingen

De impact van de opkomstplicht voor Groen kennen we vandaag nog niet. Vooraf gingen we er vooral van uit dat het ons voordeel zou opleveren. Wel zag je overal dat de rechtstreekse burgemeesterverkiezingen leidde tot een personencultus en een strijd tussen grote blokken. Ook in Beringen zag je dat effect. Wie wél of niet burgemeester mocht worden, heeft het stemgedrag sterk bepaald. Zeker in de laatste rechte lijn. De kleintjes deden niet mee. 

Een turbulent jaar

In het najaar van 2023 werd er een strategie en plan afgeklopt. Die werden doorkruist door de vraag van Vooruit om een kartel te vormen. Toen we dat plan noodgedwongen verlieten, vormde zich een nieuwe ploeg en energie. Het onverwachte vertrek van Irfan met vier pionnen zou echter onze doodsteek blijken. Eerder was het ook al duidelijk dat we zonder Meral de arena zouden betreden. De nieuwe ploeg is inhoudelijk sterk, maar daar draaiden deze lokale verkiezingen niet om. Waarschijnlijk was ze te weinig gekend en verankerd in netwerken. Ook hebben we na de coronaperiode misschien niet genoeg ons verhaal tot bij de Beringenaren gebracht. Onze krachtige finish kwam eigenlijk te laat. 

Basis voor de toekomst 

De verkiezingsdag van 13 oktober 2024 in de Remise 56 zullen we niet snel vergeten. Aandoenlijk vereend in de nederlaag vormde zich daar een kiem voor de toekomst. Momenteel zitten we aan het tekenbord en bereiden we een nieuw strijdplan voor. We zullen ons als geëngageerde burgers blijven inzetten voor Beringen en zijn inwoners, niet het minst onze 705 kiezers. We hopen in dit verhaal ook nieuw groen bloed aan te trekken. Zes jaar is lang en kort tegelijk, maar we hebben tijd. Tegen 2028 willen we onze nieuwe militie oplijnen en onze slagorde bepalen. Intussen volgen we aandachtig het nieuwe elan binnen de nationale partij. In de politiek in Beringen zullen we ons constructief, maar kritisch blijven opstellen.